Tijdens ons verblijf in Hampi hebben we ook nog tijd gevonden een paar tempels te bezoeken. Dat zijn er enorm veel . Je zou meer dan een week nodig hebben om ze allemaal te bezoeken. Deze tempel is zichtbaar vanuit ons verblijf hier. In het restaurant lig je aan aan de tafel en kun je genieten van een prachtig uitzicht aan de overkant van de rivier. Ik begin al een beetje Indiër te worden en eet met mijn handen, ik bedoel met mijn rechterhand.

De tempels zijn veelal opgebouwd uit graniet, ongelooflijk als je bedenkt dat graniet een van de hardste steensoorten is . Zelfs afrastering paaltjes worden van graniet gemaakt.

 Dit is een karakteristiek patroon dat je overal terugziet.

 Prachtige toren waarin alles geschaald kleiner wordt naar boven toe.

 Overal zijn de apen aanwezig die je beter niet in de ogen kan kijken want ze zijn erg agressief.

 Eindeloze zuilen galerij die vroeger dienst deed als marktplaats.

 Dit is een koets waarvan de wielen echt konden draaien, dit alles ter vermaak van de koning.

 Dit vond ik erg indrukwekkend. In de tempel zijn uit massieve steen zuilen uitgehakt die met de hand bespeelt kunnen worden. Afhankelijk van de dikte brengen ze een toon voort. Vergelijk het met de marimba. Het geluid werd kilometers verder nog gehoord.

 Dit was en mythologisch dier waarop de koning rijdt. De koning moest verschillende heroïsche vaardigheden hebben om het dier te berijden.

 De skills van de steenhouwers waren erg groot, je kunt ternauwernood een briefje van 10 roepies tussen de stenen krijgen, zo nauw sluiten ze op elkaar aan.

 Ik moest wel een beetje aan onze efteling denken....

En dit alles werd mogelijk gemaakt door de berijder van deze Oto (bij ons Tuctuc) Auto's zijn hier cars.
Later meer waarschijnlijk vanuit Srilanka.

Ja eindelijk liggen de boten in het water. We ontdekten al snel dat het te gevaarlijk zou zijn om op de rivier te gaan varen. De rivier meandert, is erg ondiep en zit vol met zichtbare en onzichtbare rotsen. Dus zoeken naar een nieuwe lokatie. Die bleek snel gevonden. In de buurt zijn een paar stuwmeren, erg geschikt voor ons doel, al zitten er wel krokodillen. In ieder geval wordt daar voor gewaarschuwd. We zijn voorbereid en hebben wat stokjes meegenomen om in de bek van de krokodil te steken mocht dat nodig zijn..

Ok Boten van de wagen, alle spullen in de boot, petrol met olie mixen ( 4 % olie voor de eerste en 2% olie voor de tweede tank), tank vullen, iedereen in de boot zien te krijgen en orders geven. Bootervaring 0,0....  Motor startte gelukkig na wat spelen met de choke en het gas en varen maar..  Harchith en Akhil waren wat angstig en vergaten snel de taak die hen was toebedeeld. Maar ze hebben allebei aan het roer gezeten en de motor bestuurd, dat was super en een hele ervaring.



Bijna kwam er nog een kink in de kabel. Op de oever verscheen een officieel persoon die ons duidelijk maakte dat we in overtreding waren. Roeien mocht wel maar gebruik van een motor was verboden.(water wordt gebruikt voor irrigatie van de rijstvelden). Maar dit is India en na wat heen en weer gebel werd de juiste persoon gevonden en die gaf ons permissie ook de volgende dag nog met de motor te varen..
Het waren twee lange dagen waarin we heel veel geleerd hebben. Bruikbare ervaringen voor een volgend project. Zou tof zijn als we dit in Nederland ook konden doen

Al met al een super leuk project, ik heb erg genoten van ons team en genoten van de enorme gastvrijheid van alle mensen die met dit project te maken hadden. Voor mijzelf een enorm mooie ervaring in een land waar alles zo anders is. Hier nog wat foto's van de teamleden en de mensen er om heen .

 Jayesh, Harshith, Eevani, Akhil, Hans, Chaithanya

Het team in de keuken op de Abhaya die ons iedere dag van heerlijk eten voorzag

Emangi die ons enorm geholpen heeft met het maken van de vlaggen en Harshit die de bootnamen op de boten gespoten heeft.











Mijn collega's Yvonne en Fay die mij erg hebben geholpen in mijn eerste week hier in India













                                                                                   Jayesh, Naren, Akhil, Harshit, Hans, Chaitthanya

We hebben als team bergen werk verzet, veel van onze doelen bereikt en een schat aan ervaringen opgedaan. Een groot compliment aan iedereen.
Nu voor mij even relaxen en naar Srilanka om te gaan duiken.
Tot later.
Oh ja voor meer foto's hier de flickr link
https://www.flickr.com/photos/137323059@N03/albums

Oeff.. Na 10 dagen hard werken zijn onze boten eindelijk klaar. De Argo en de Fram. De vlaggen zijn klaar, de motoren afgeregeld, de zwemvesten liggen klaar, wat kan er nog misgaan. This is a lucky project. Morgen op weg naar Hampi , een stad in het zuidwesten met een groot gebied met prachtige tempels. Daar stroomt de Tungabadrah rivier waar hopelijk genoeg water in zit om te kunnen varen. De laatste nacht hier in Hydrabad waar ik me al erg thuis begon te voelen. Natuurlijk vooral hier in de Abajah school.Ok de boten worden opgeladen en op weg....

Nog en heel gedoe om de boten strak op de auto te binden, Gelukkig hebben we professionele spanbanden kunnen kopen. De wegen zijn hier over het algemeen erg slecht dus hopelijk blijft alles op het dak zitten.

En hier mijn eerste fan, die heel erg graag met mij op de foto wilde ( of eigenlijk zijn vader).
De reis naar Hampi was een lange stoffige warme trip. Het laatste stuk over zanderige wegen vol gaten en onverwachte drempels. Door kleine dorpen waar ik mijn ogen uitkijk. Achter de schijnbare chaos rommel en armoede gaat ook een heel levendig dorpsleven schuil. Erg vriendelijke mensen die met open mond naar de boten kijken. En overal zijn de koeien aanwezig, zwerfhonden en katten en is er altijd wel ergens thee te krijgen. Die drinken ze met melk en erg veel suiker. Ik probeer meestal een bakkie koffie te versieren.

Prachtige beesten. Veel van de flora en fauna trouwens is erg onbekend voor mij. Gelukkig krijg ik van de vader van Akhil erg veel informatie. Ik dronk al suikerriet sap , mangosap
kokosmelk( heel anders dan de rijpe kokosnoten bij ons drinken ze hier het sap van groene kokosnoten, heerlijk verfrissend) Hier in het zuiden wordt erg veel rijst verbouwd en er zijn kokospalmen en katoenplantages. Veel prachtige vogels , vlinders, insecten, slangen apen en krokodillen.

En dan eindelijk in Hampi. We zitten net buiten een klein dorpje aan een stoffig landweggetje in een soort hippie en backpackers kolonie. Net over de rivier, die beneden stroomt, zien we de eerste prachtige tempel. In het straatje vele kleine winkeltjes die van alles verkopen. Ik heb net mijn was laten doen en dat koste 30 roepies, ongeveer 50 cent. Later meer tempel nieuws, nu eerst uitrusten, douchen en eten, Vanavond kijke we naar de film over Thor Hijerdahl, die met zijn vlot van Peru naar de Polynesische eilanden voer. En Morgen gaan we varen....

Wow de Boten zijn bijna klaar .Pfjew t was hard werken en lange dagen maken. Nu nog een likje verf, de naam erop spuiten, peddels maken, de vlaggen afmaken, en alle verdere voorbereidingen treffen. We hebben vandaag uitgerekend dat met de boot half in het water het drijfvermogen ongeveer 450 kilo is. Daar trek je dan het gewicht van de boot, de motor, en de bagage vanaf en dan hou je ongeveer 320 kilo drijfvermogen over voor 3 a 4 personen. We gaan het zien. Nu staan nog op onze todo list:
Touw, Lifejackets, sponzen, spanbanden, walkietalkies, GoProcamara, oh ja en natuurlijk nog even checken of er wel voldoende water in de rivier staat....

Kleurtje lichtgroen, de rubrails worden donkergroen, en de naam in het zwart...
Vandaag zijn we op de school van Chaitanya geweest. hij geeft daar les in de hoogste klassen. Het is een Montessori school. Ze hadden op ons gewacht met de offerandes. Het was tools-day, betekent dat alle gereedschappen worden overladen met offers, dus ook de auto van Chaitanya. De auto wordt aan alle kanten met kleurstoffen gekleurd er wordt een bloemenkrans voorop gehangen onder de wielen worden citroenen gelegd die overreden worden en Chaitanya brak een kokosnoot op de grond voor de auto.

Hier worden de verschillende kleurstoffen bereid.
Na en rondleiding door de school was er de lunch die speciaal voor mij wat minder pittig was gemaakt. Prachtige leermiddelen die speciaal voor het Montessori onderwijs worden gemaakt. Ook de leerkrachten maken zelf allerlei leermiddelen. Hoge kwaliteit. Buiten was er een bijenkast en een plantenhuis met Bonsais .In een duistere kamer worden paddenstoelen gekweekt.

Maria Montessori, Veel bustes en standbeelden worden hier goud gekleurd. In ieder dorp kom je ze tegen meestal met een wijzende hand om de juiste richting aan te geven. Jeetje wat een andere wereld hier. Vandaag ook maar eens geprobeerd met mijn rechterhand te eten, valt niet mee als je niet tegen plakhanden kunt.
Ik word hier nu Master Joda genoemd, er wordt erg veel gelachen, mooie groep, mooie mensen.
Oh en vandaag was er appeltaart.... Morgen kijken we of de boten op de auto's passen.

Uitgebreid lesmateriaal van hoge kwaliteit, laten de kinderen alle zintuigen gebruiken bij het leren. Erg mooi. Beetje chaotisch verslag, ik begin mijn efficiency al aardig te verliezen hier..

Zaterdag 17  October

Even wat schrijven. De beste plek is waarschijnlijk hier in de keuken. Op het dak zitten nu te veel insecten die allemaal wat van je willen. En hier is Wifi. Vandaag werd er een geit binnengebracht die overmorgen wordt geofferd voor een of ander feest. Daar zijn er hier erg veel van. Bruiloftsfeesten duren wel twee weken en de Hindoes hebben erg veel goden dus er is vaak wat te vieren. Nog even over de insecten, over de geit later meer, In onze werkplaats vliegt al geruime tijd een enorme wesp af en aan en bouwt kleine nestjes tegen de bankschroef aan.

Zij sleept grote groene rupsen naar het nest legt haar eitjes erin en maakt haar bouwsel dicht. Of de wesp haar eitjes in de rups legt weet ik niet. Maar de rupsen zijn voedsel voor de larven van de wesp.

Ja en ondanks de boatbuilders vermoeidheid gaan we onverdroten verder. Woensdag 21 oktober vertrekken we richting Hampi, Ongeveer 6 uur rijden maar met dat verkeer hier weet je het nooit.De boten gaan bovenop twee auto's met dakdragers. Dat wordt hier een hele vertoning. Hampi schijnt een hele mooie plaats te zijn met veel tempels. We gaan varen op de Tungabhadra rivier en we doen metingen op de rivier. Stroomsnelheid, diepte en watergesteldheid. 

Je ziet dat de boten al aardig vorderen. We hebben twee bouwteams

En wij liggen een beetje voor. Morgen gaan we de boot schilderen, Wij maken hem licht groen en het andere team licht rood. De namen van de boten zijn "Fram" en "Argos".

Een kleine toevoeging van "Boatmaster "Hans..

ahumhum.

Al dagen worden we hier gewaarschuwd dat er een slang rond de school is gesignaleerd. We moeten de ruimtes gesloten houden zodat de slang niet nar binnen komt. Niet zo maar een slang  maar een cobra. Hij is al een paar keer gespot rond het sportveld, ik heb hem jammer genoeg nog niet gezien..
Tot vandaag dan . Er is opwinding want de slang heeft zich verschanst in een afvoerpijp onder het pad. Tuurlijk gaan we er op af. Als ik aankom zie ik dat ze met water de slang uit zijn schuilplaats
proberen te verdrijven. Onze tuinman en manusje van alles Vangetish heeft hem daarin zien verdwijnen. En wie bel je hier in zo'n geval .. yes de Snakeman. Heel relaxt type die dat iedere dag doet. ( 250 Roepies per slang, (ongeveer 4 euro)). Maar de slang laat ziet niet zo makkelijk vangen, en de pijp wordt uitgegraven en opengebroken. Na flink wat porren en poken schiet de slang uit de pijp en probeert weg te schieten. Maar Snakeman is sneller en heeft hem bij zijn staart.

Het blijkt een Spectacled Cobra (Brilslang)en die is berucht om zijn agressiviteit en dodelijke beet.

Maar nu wat te doen met de slang , loslaten gat niet want dan slaat hij(zij) onmiddellijk toe.

Je stopt hem gewoon in een fles en dan laat je hem kilometers verder los in het bos.







Tuurlijk hebben we vandaag ook weer heel hard gewerkt aan onze twee boten. Ze beginnen al aardig vorm te krijgen. Vandaag heb ik  theorieles gegeven over het varen en over veiligheid en de
techniek van de motor. two stroke engine van 1.5 horsepower.

Harshiet en Shaitanja twee van onze harde werkers. Vandaag hebben we ook nog een vlag ontworpen, en een potje volleybal gespeeld,(dat ze hier nog kunnen sporten bij deze temperaturen en hoge luchtvochtigheid)  ik ben bek en bek af.
Wel weer heerlijk gegeten. De vader van Kahil
bracht eten mee, ik was gewaarschuwd. Erg spicey, maar erg goed. Voor nu lekker vroeg naar bed....

Had ik al verteld dat het eten hier fantastisch is ? Bij deze dan. De kookkunst hier is onnavolgbaar met allerlei onbekende groentes en ingrediënten . En alles is natuurlijk heerlijk spicey . Ze maken alles zelf, heerlijk brood en pannenkoekjes die zijn er altijd, de eigen gemaakte yoghurt is fantastisch en hier zijn de mensen die daar iedere dag voor zorgen..

 Namen zijn voor mij wat moeilijk te onthouden, ze zijn vaak erg lang, en onherkenbaar voor ons westerlingen. Aan hun naam kun je trouwens wel zien tot welke kaste ze behoren. Daar kom je niet meer vanaf, temeer er altijd binnen de eigen kaste wordt getrouwd. Hoewel de jongeren zeggen dat ze daar op tegen zijn en het misschien anders gaan doen.

Iedereen eet hier met zijn rechterhand, dus zonder mes of vork. Met het pannenkoekje wordt het eten naar de mond gebracht. Niet met de linkerhand , die wordt voor andere dingen gebruikt...
Voor mij is altijd wel een vork of lepel. Tis maar wat je gewend bent.

Oh ja en natuurlijk zijn we al goed op weg met het bouwen van de boten.  De zijkanten zijn gelijmd,
de meeste onderdelen gezaagd en hebben een eerste laklaag gekregen. We hebben een erg gezellige en hardwerkende groep, en dat zijn...  Chaithanya Yalamanchili ( afgekort tot Chet ), Akhil Grudapati, Harshit ( dit zijn de jongeren ) Jayesh, Narin, en ik. We hebben twee groepen gemaakt en werken gelijk op. Er wordt veel gelachen en hard gewerkt, dus ik ben helemaal gelukkig hier.
Ja en het is erg warm hier, meestal ver boven de 30 graden en erg vochtig . Maar het went.

Boven: Akhil en Chet bezig met het uitzagen van de onderdelen. (De jongeren hebben nul ervaring in het werken met hout) Maar leren snel.
Opzij: Narin (headmaster) en Jayesh (projectcoördinator ) discussiëren over de best te volgen methode .

En dit is Harshit
We hebben een topploeg. S' avonds  doen we Art
met Imanghi (hopelijk goed gespeld) Zij leert ons de fijne kneepjes van het houtskooltekenen.


Morgen zijn we hopelijk zover dat we de eerste bootdelen kunnen gaan samenstellen. De boten zijn waarschijnlijk al verkocht...
Ik denk dat ik er thuis ook eentje ga maken ; )