Wow India dus,,,
Inderdaad heel anders dan ons schone georganiseerde landje.
Wat me als eerste opviel was de enorme verkeerschaos. We reden vanaf het vliegveld in het zuiden van Hyderabad dwars door de stad naar het noorden waar de Abhaya school staat. Een enorme verkeersstroom met brommers scooters tuctucs(worden hier Otos genoemd) vrachtwagens bussen en alles rijdt door elkaar. Iedereen gebruikt zijn claxon om zijn of haar ruimte af te bakenen.
Met de claxon wordt gecommuniceerd, ik kom er aan , wil er langs, ben langszij, ga niet opzij, of gewoon hier ben ik.
Jayesh ( de organisator van het botenbouw project) zei dat het relatief rustig was want iedereen had een vrije dag en vierde het geboortejaar van Ghandi. Ik zou hier geloof ik niet durven rijden. Niemand geeft richting aan, iedereen slingert van links nar rechts in een grote wolk uitlaatgassen.
Oh ja en er wordt links gereden, hoewel ook vaak als het kan op de rechterhelft van de weg.
Dit is de werkplaats waar we de boten gaan bouwen, helemaal open en met ventilatoren is het wel uit te houden.
S avond zitten er veel grote vleermuizen, ook in de werkplaats dus s ochtends eerst de uitwerpselen opvegen.Mensen die mij kennen weten dat ik erg van opgeruimd hou .Het eerste wat ik hier heb gedaan was opruimen en zo zie je wat er allemaal is of niet is.
Ivonne en Fay
Voor de ruimte waar we slapen samen met Bob en Anton (collega's ui Zeist )
Maar goed de Abhaya school ligt op een wat rustiger plek in het noorden met veel groen. Het is hier erg warm en vochtig. De moesson loopt af maar er zijn geregeld nog stortbuien. Het was erg leuk mijn collega's Ivonne en Fay weer te zien, zij zitten hier al twee weken. Dat Maakt het voor mij makkelijker hier te landen.
Abhaya school
Deze week staat in het teken van voorbereiding van de botenbouw. Gisteren samen met Jayesh de stad in geweest, met een klein busje met chauffeur, om materialen te gaan kopen. Een hele belevenis.
Nu geen feestdag dus topdrukte en trafficjams. Alles is hier te krijgen je moet alleen weten waar,en hoe je er moet komen. Voor mij lijkt nog alles op elkaar . We zijn bij een bedrijf dat boot motoren verkoopt, en worden doorgesluisd naar de kamer van de director/owner. Ik denk dat het daar bijna 0 graden Celsius was. Hoe hoger de status hoe lager de temperatuur. Een erg vriendelijke man die erg geïnteresseerd bleek in het vrije school onderwijs. Zelf steunde zijn bedrijf een Ngo die twee scholen steunden. Dus we hebben nu hout (marine quality dus wat duurder dan gepland), epoxy hars met harder, verf en rollers ( ik heb voor licht groen gekozen), schuurpapier , en waarschijnlijk twee buitenboordmotoren (tweetakt 3.5 hp). Het meeste is er..
Gisteren ben ik begonnen een peddel te maken ( voor als de motor uitvalt ) ik zal binnenkort een foto ervan posten.
Vandaag ( zondag) betje relaxen, schrijven en een planning maken . Zaterdag beginnen we met bouwen. Spannend gaat het lukken...
Inderdaad heel anders dan ons schone georganiseerde landje.
Wat me als eerste opviel was de enorme verkeerschaos. We reden vanaf het vliegveld in het zuiden van Hyderabad dwars door de stad naar het noorden waar de Abhaya school staat. Een enorme verkeersstroom met brommers scooters tuctucs(worden hier Otos genoemd) vrachtwagens bussen en alles rijdt door elkaar. Iedereen gebruikt zijn claxon om zijn of haar ruimte af te bakenen.
Met de claxon wordt gecommuniceerd, ik kom er aan , wil er langs, ben langszij, ga niet opzij, of gewoon hier ben ik.
Jayesh ( de organisator van het botenbouw project) zei dat het relatief rustig was want iedereen had een vrije dag en vierde het geboortejaar van Ghandi. Ik zou hier geloof ik niet durven rijden. Niemand geeft richting aan, iedereen slingert van links nar rechts in een grote wolk uitlaatgassen.
Oh ja en er wordt links gereden, hoewel ook vaak als het kan op de rechterhelft van de weg.
Voor de ruimte waar we slapen samen met Bob en Anton (collega's ui Zeist )
Maar goed de Abhaya school ligt op een wat rustiger plek in het noorden met veel groen. Het is hier erg warm en vochtig. De moesson loopt af maar er zijn geregeld nog stortbuien. Het was erg leuk mijn collega's Ivonne en Fay weer te zien, zij zitten hier al twee weken. Dat Maakt het voor mij makkelijker hier te landen.
Deze week staat in het teken van voorbereiding van de botenbouw. Gisteren samen met Jayesh de stad in geweest, met een klein busje met chauffeur, om materialen te gaan kopen. Een hele belevenis.
Nu geen feestdag dus topdrukte en trafficjams. Alles is hier te krijgen je moet alleen weten waar,en hoe je er moet komen. Voor mij lijkt nog alles op elkaar . We zijn bij een bedrijf dat boot motoren verkoopt, en worden doorgesluisd naar de kamer van de director/owner. Ik denk dat het daar bijna 0 graden Celsius was. Hoe hoger de status hoe lager de temperatuur. Een erg vriendelijke man die erg geïnteresseerd bleek in het vrije school onderwijs. Zelf steunde zijn bedrijf een Ngo die twee scholen steunden. Dus we hebben nu hout (marine quality dus wat duurder dan gepland), epoxy hars met harder, verf en rollers ( ik heb voor licht groen gekozen), schuurpapier , en waarschijnlijk twee buitenboordmotoren (tweetakt 3.5 hp). Het meeste is er..
Gisteren ben ik begonnen een peddel te maken ( voor als de motor uitvalt ) ik zal binnenkort een foto ervan posten.
Vandaag ( zondag) betje relaxen, schrijven en een planning maken . Zaterdag beginnen we met bouwen. Spannend gaat het lukken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten