Had ik al verteld dat het eten hier fantastisch is ? Bij deze dan. De kookkunst hier is onnavolgbaar met allerlei onbekende groentes en ingrediënten . En alles is natuurlijk heerlijk spicey . Ze maken alles zelf, heerlijk brood en pannenkoekjes die zijn er altijd, de eigen gemaakte yoghurt is fantastisch en hier zijn de mensen die daar iedere dag voor zorgen..
Namen zijn voor mij wat moeilijk te onthouden, ze zijn vaak erg lang, en onherkenbaar voor ons westerlingen. Aan hun naam kun je trouwens wel zien tot welke kaste ze behoren. Daar kom je niet meer vanaf, temeer er altijd binnen de eigen kaste wordt getrouwd. Hoewel de jongeren zeggen dat ze daar op tegen zijn en het misschien anders gaan doen.
Iedereen eet hier met zijn rechterhand, dus zonder mes of vork. Met het pannenkoekje wordt het eten naar de mond gebracht. Niet met de linkerhand , die wordt voor andere dingen gebruikt...
Voor mij is altijd wel een vork of lepel. Tis maar wat je gewend bent.
Oh ja en natuurlijk zijn we al goed op weg met het bouwen van de boten. De zijkanten zijn gelijmd,
de meeste onderdelen gezaagd en hebben een eerste laklaag gekregen. We hebben een erg gezellige en hardwerkende groep, en dat zijn... Chaithanya Yalamanchili ( afgekort tot Chet ), Akhil Grudapati, Harshit ( dit zijn de jongeren ) Jayesh, Narin, en ik. We hebben twee groepen gemaakt en werken gelijk op. Er wordt veel gelachen en hard gewerkt, dus ik ben helemaal gelukkig hier.
Ja en het is erg warm hier, meestal ver boven de 30 graden en erg vochtig . Maar het went.
Boven: Akhil en Chet bezig met het uitzagen van de onderdelen. (De jongeren hebben nul ervaring in het werken met hout) Maar leren snel.
Opzij: Narin (headmaster) en Jayesh (projectcoördinator ) discussiëren over de best te volgen methode .
En dit is Harshit
We hebben een topploeg. S' avonds doen we Art
met Imanghi (hopelijk goed gespeld) Zij leert ons de fijne kneepjes van het houtskooltekenen.
Morgen zijn we hopelijk zover dat we de eerste bootdelen kunnen gaan samenstellen. De boten zijn waarschijnlijk al verkocht...
Ik denk dat ik er thuis ook eentje ga maken ; )
Namen zijn voor mij wat moeilijk te onthouden, ze zijn vaak erg lang, en onherkenbaar voor ons westerlingen. Aan hun naam kun je trouwens wel zien tot welke kaste ze behoren. Daar kom je niet meer vanaf, temeer er altijd binnen de eigen kaste wordt getrouwd. Hoewel de jongeren zeggen dat ze daar op tegen zijn en het misschien anders gaan doen.
Iedereen eet hier met zijn rechterhand, dus zonder mes of vork. Met het pannenkoekje wordt het eten naar de mond gebracht. Niet met de linkerhand , die wordt voor andere dingen gebruikt...
Voor mij is altijd wel een vork of lepel. Tis maar wat je gewend bent.
Oh ja en natuurlijk zijn we al goed op weg met het bouwen van de boten. De zijkanten zijn gelijmd,
de meeste onderdelen gezaagd en hebben een eerste laklaag gekregen. We hebben een erg gezellige en hardwerkende groep, en dat zijn... Chaithanya Yalamanchili ( afgekort tot Chet ), Akhil Grudapati, Harshit ( dit zijn de jongeren ) Jayesh, Narin, en ik. We hebben twee groepen gemaakt en werken gelijk op. Er wordt veel gelachen en hard gewerkt, dus ik ben helemaal gelukkig hier.
Ja en het is erg warm hier, meestal ver boven de 30 graden en erg vochtig . Maar het went.
Boven: Akhil en Chet bezig met het uitzagen van de onderdelen. (De jongeren hebben nul ervaring in het werken met hout) Maar leren snel.
Opzij: Narin (headmaster) en Jayesh (projectcoördinator ) discussiëren over de best te volgen methode .
En dit is Harshit
We hebben een topploeg. S' avonds doen we Art
met Imanghi (hopelijk goed gespeld) Zij leert ons de fijne kneepjes van het houtskooltekenen.
Morgen zijn we hopelijk zover dat we de eerste bootdelen kunnen gaan samenstellen. De boten zijn waarschijnlijk al verkocht...
Ik denk dat ik er thuis ook eentje ga maken ; )
Hoi Hans
BeantwoordenVerwijderenAls wij je zo volgen dan kunnen we ons niet aan de indruk onttrekken dat je daar een hele bijzondere tijd hebt.
Wat leuk om mee te kunnen lez(v)en met jouw reiservaringen. We zijn benieuwd of het allemaal gaat lukken met de boten. En jij neemt natuurlijk veel lekkere recepten mee om voor je vrienden te koken toch?
Lieve groet en veel plezier Sabine en Wim